Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
sakitcə(sinə) — z. Sakit, sakit sakit, səssiz, astaca, səs salmadan. Sakitcə çıxıb getmək. – İndi <Xədicənin> gözlərindən sa kitcə axan yaşlar yanaqlarını isladıb axır. . . axır. . . bir dürlü bitmək bilməyirdi. S. H.. Pazıxın əlindən geri dartınan at bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sözsüz-sovsuz — z. Danışıqsız, mübahisəsiz, etirazsız, sakitcə. Abbas kişi hər işi sakitcə, sözsüz sovsuz görməyi sevirdi. Ə. Vəl.. – Kimsən, aşağı düş, – deyə çığırdı. O, sözsüz sovsuz ağacdan düşüb əllərini yuxarı qaldırdı. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
udmaq — 1. f. 1. Udlaq əzələlərinin hərəkəti ilə bir şeyi ağız boşluğundan qida borusuna və mədəyə ötürmək. Həbi udmaq. Bütöv tikəni udmaq. – Dəryalar tutdu məni; Naqqalar uddu məni; Əziz, istəkli dostum; Nə tez unutdu məni? (Bayatı). Qoca hülqumunda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kirimişcə — (Borçalı, Salyan, Qazax, Ucar) sakitcə, dinməzcə. – Sə: deyirəm dur kirimişcə get (Ucar); – Əli iclasda kirimişcə oturmuşdu (Borçalı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
usduflucə — (Şəki) sakitcə, ehtiyatlı, yavaşca. – Usduflucə duruf gecə çıxdıx öydən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
biqalü məqal — f. və ə. 1) hay küysüz, səsküysüz, cığır bağırsız; 2) sakitcəsinə, səssizcəsinə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sakitanə — ə. və f. sakitcəsinə, sakit sakit … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
acıq — is. Hirs, hiddət, qeyz, qəzəb. Acığın cana ziyanı var. (Ata. sözü). <Əziz bəy:> Bir güzgüyə bax, gör gözlərin acığından qan çanağına dönübdür. M. F. A.. İçərimdə zəhərli ilan kimi bir acıq və kin qıvrılırdı. M. İ.. Cəmil . . güləndə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düz — 1. sif. Enişi, yoxuşu, çuxuru, təpəsi olmayan, hamar (səth haqqında). Düz yer. Düz çöl. Düz meydança. Düz döşəmə. Düz taxta. 2. is. Düzən, çöl, düzəngah, düzənlik. Mil düzü. Cıdır düzü. Düzlərdə yaşayan əhali. – Cücələrim gəzə gəzə; Səhər hindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dənizşeytanı — is. zool. Dəniz dibində yaşayan enliağızlı balıq. Dənizşeytanı adlanan balıq dənizin dibində sakitcə uzanıb başındakı xırda bığlarını tərpədir. «Sualtı aləm» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ehmallıca — z. Sakitcə, astadan, yavaş yavaş, ehtiyatla, üsulla. Ehmallıca çıxıb getmək. Ehmallıca qapını döymək. – At sahibi ilə ev sahibi çuvalları atın üstündən ehmallıca alıb apardılar və sonra atı içəri çəkib qapını bağladılar. Ə. H.. Rüstəm bəy… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
